Inter­na­tio­nal Support of Conscien­tious Objec­tors and Deserters

Türkiye: Reddediyorum!

(15.05.2021) İlk günden başlayacağım. Henüz 19 yaşındaydım, bahçede otururken geveze bir arkadaşım geldi. Hadi, askerlik muayenesine gitmemiz gerekiyor dedi. Ben askere gitmeyeceğim, sen git dedim.

O zaman neden reddettim tam olarak açıklayamam ama içimden hep bir ses yanlış bir şeyler olduğunu söylüyordu. Arkadaşıma bu cevabı verince afalladı, devlete kafa mı tutuyorsun dedi. Seni kaybederler, nereye kaçacaksın gibi bir sürü saçma cümle kurdu. Ben direnince sonunda anneme seslendi. Teyze dedi, sizin de başınız belaya girer, suçluya yardım ve yataklıktan sizi de içeri atarlar.

History of Conscientious Objection in Turkey

(15.05.2021) The struggle for conscientious objection in Turkey started with Tayfun Gönül’s declaration on 6^th of December 1989 and Vedat Zencir’s declaration on 6^th of February 1990, both publıshed in Sokak (a magazine called ‘Street’).¹ These actions – of two Turkish individuals coming out and declaring “I will not join the military”, and standing against all policies of violence, conflict and war – were extremely important. During this period massacres, deployment of unknown assailants, and torture were common means of a state policy carried out within a “homeland-nation” discourse.

Histoire de l‘objection de conscience en Turquie

(15.05.2021) La lutte des objecteurs de conscience en Turquie commence avec la déclaration de Tayfun Gönül, le 6 décembre 1989, et la déclaration de Vedat Zencir, le 6 février 1990, toutes deux publiées dans un magazine intitulé Sokak [La rue].¹ C’était une objection extrêmement importante que ces deux citoyens turcs ont manifestée. Ils disaient : « Je ne veux pas aller à l’armée » marquant ainsi, en 1989-90, leur opposition à toutes les politiques de violence, de conflit et de guerre. À une période où les massacres, les assassinats non résolus et la torture deviennent monnaie courante dans la politique de l’État. Tout cela au son de discours psalmo­diant la « patrie-nation ».

Eylemlerden e-postalara Türkiye’de Vicdani Ret

(15.05.2021) Türkiye’de vicdani retçilerin mücadelesi Tayfun Gönül’ün 6 Aralık 1989, Vedat Zencir’in ise 6 Şubat 1990 tarihlerinde Sokak dergisi üzerinden vicdani retlerini açıklamaları ile başlar.¹ Katliamların, faili meçhullerin, işkencelerin bir devlet politikası olarak sıradanlaştığı ve bütün bunların “vatan-millet”söylemleriyle birlikte sürdürüldüğü 1989-90 yıllarında iki Türk bireyinin çıkıp bütün bu şiddet, çatışma ve savaş politikalarına karşı “askere gitmiyorum” demeleri son derece önemli bir itirazdı.